ﺩﺧﺘــــ ـــــــﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷیـــــــ

 ﻫـــــ ـــــﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭمـ  ﮐﻪ ﺑﮕهـ :ﺩﻭﺳﺘــــــــــــ ـــــــــﺖ ﺩﺍﺭمـــــ !

ﺑـﺎﺯﻡ ﻣﯿﭙﺮﺳیـــــــــــــ : دوســـــ ــــــــــــ ــــــمــــــــ  ﺩﺍﺭﯼ ؟ 

ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟـــــ ــــــ ـــــــ ــــــــ ــــــتـ  ﻫﻤﯿﺸهـ  ﻣﯿﻠﺮﺯﻩ !

ﺩﺧﺘــــــ ــــﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷیـ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺎﺷیـ

 ، ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﻫﺎﯾیـ  ﻣﯿﺸیـ  ﮐهـ  ﻋﺎﺷﻘشـ   ﻣﯿﺸﻦ !

ﻫــﺮ ﻭﻗتـ  ﮐــﻪ ﺻــــ ــﺪﺍتـ  ﻣﯿﮑﻨهـ :ﺧﻮﺷــــــــ ــــــــــــ  ــﮕلم

 ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯿﺸیـ  ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎشـ  ﺯﯾﺒﺎﯾــیـ !

ﺩﺳــــــــ ــــــتـ  ﺧﻮﺩتـ  ﻧﯿﺴتـ ﺩﺧﺘـــــ ـــــﺮ ﮐــه  ﺑـﺎﺷــیـ 

ﻫﻤــــــــ ــــــــﻪ ﯼ ﺩﯾﻮﺍﻧــــــــﮕیــــــ  ﻫــﺎیــــ  ﻋﺎﻟــمــــــــــــ  ﺭﻭ ﺑـــــــــﻠﺪیــــــ . .

آرامِـــ✗ــش امروزتـــ..

رو مـَــבیــــ ـــون مَحـــ ــلِ سَـ ــگــے باش ..

ڪِـــﮧ به خـِــیلـ !! ـیـــا نــَمیــــ✗ـــــذارے 

دلــــم تـــاب مـے خواهد . . .

دلــــم آرزویــــے به سادگـے یک تـــاب مـے خواهد

و دستـے که آنقــــدر محکم مرا تـــاب دهد که همـــه ےخستگـے هایم پرتـــاب شود

تا دورها، تا دورتـــرین ها. . . 

خـــــدایــــا . . .

دلــــم یک آسمــــان آبـے و حال و هوای بارانـے میخواهـــد.

دلــــم خلوتــــے مـے خواهد که در آن هر چه میخواهم فــــــریـــــــــــــــــاد بزنم، 

خلوتـے که در آن هیچکس نبـــاشدجز مــــــــن، جز تــــــــو.

خلوتـے که در آننه اشک هایـم باز خواست شوند و نه فریاد هایــم خــاموش

 خدایا همـــه ے دلــــم تــــو را مـے خواهد، مهربانـے ات را وآغوش آرامت را . . .

جایے بـہ نام رویا...    رویاے من...   

 صورتے    پر از گل   

           گل هاے نرم و خوش بو    پر از فرشتـہ         فرشتـہ هایے ڪـہ ارامش رویایم بودند    

ماـہ                   ماهے ڪـہ شب ها روشنیِ چشمانم و سوسویِ دلم بود 

   باران                   بارانے ڪه از هجوم قطرـہ قطرـہ اش لذت مے بردم  

      من و باران و خدا         

            باهم براے همـہ ے لحظـہ هامان   ناگهان تصادفِ دو دل، دو نگاـہ، دو رویا! 

       مجرمانش دخترڪ صورتے و پسرڪ آبے بودند      

                                     حڪم عاشق شدن بود...     عشقے عمیق و رویایے               

                                   هردو محڪوم بـہ اجرا...    رویاے ما...     سپید...    پر از عشق   

         عشقے ڪـہ ثانیـہ ثانیـہ ساختـہ شد 

   پر از احساس         احساسے ڪـہ پیشڪشِ راهمان شد    دو دست     

         دستانے ڪـہ براے همیشـہ در هم قفل هستند    

دو دلـــ♥ــــ                   دلــ♥ـــهایے  ڪـہ هیچ چیز مانع صاف ماندنشان نیست  

    من و تو و خدا          

            با هم براے همـہ ے لحظـہ هامان    آرے رویاے ما... 

        با همان فرشتگان و باران و ماه          

        با نوازش سـہ تارِ زندگی...    

                           براے همیشه...     من و تو و خدا          

              سپیدِ سپیدِ سپید...    

☻اینقدر سیگار میکشم☻

تا تلخی سیـــ♥ ــگار

شیرینی تو را از خاطرم ببرد.